-
1 opiekun
m ( Npl opiekunowie) 1. (sprawujący opiekę) (nad chorym, inwalidą, dzieckiem) minder, carer GB, caregiver US; (nad dziećmi w miejscu publicznym) chaperon(e); (nad zabytkami, obiektami sztuki, przyrody) conservator- opiekun do dzieci a babysitter a. baby-minder- opiekun wdów a protector of widows/stray animals- opiekun roku (na studiach) a tutor GB2. Prawo guardian, conservator US□ opiekun społeczny caseworker, social worker* * *( osoba opiekująca się) carer; ( kurator) guardian* * *mppl. - owie, opiekunka f. Gen.pl. -ek carer; opiekun prawny guardian; opiekun społeczny social worker; opiekunka do dzieci babysitter.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opiekun
-
2 opiekuńcz|y
adj. 1. (wyrażający troskę) [osoba, gest, instynkt] protective- była opiekuńcza w stosunku do dzieci she was protective towards her children- pod opiekuńczym spojrzeniem rodziców under the watchful eye of one’s parents2. (sprawujący opiekę) [bóstwa, nadzór] tutelar(y)- władza opiekuńcza tutelary authority- pod opiekuńczym skrzydłem szkoły/dyrektora under the wing of the school/headmaster- zasiłek opiekuńczy a welfare benefitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opiekuńcz|y
См. также в других словарях:
opieka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. opiece, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś, zaspokajanie czyichś potrzeb; strzeżenie, pilnowanie kogoś lub czegoś; dozór, piecza,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
patron — I m IV, DB. a, Ms. patronnie; lm M. owie a. i, DB. ów 1. «ten, kto się kimś, czymś opiekuje; obrońca, opiekun, protektor» Poszukiwać, znaleźć patrona dla jakiegoś przedsięwzięcia. Mieć, uważać kogoś za swego patrona. Być czyimś patronem. 2. hist … Słownik języka polskiego
senior — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. seniororze; lm M. seniororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najstarszy wiekiem mężczyzna w rodzinie lub w rodzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Senior rodu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opiekuńczy — «sprawujący nad kimś, nad czymś opiekę; wyrażający czyjąś dbałość, troskliwość; dotyczący opiekuna» Być opiekuńczym w stosunku do dzieci. Opiekuńcze spojrzenie. ∆ Władza opiekuńcza «instytucja powołana do ustanawiania opieki i kontroli nad… … Słownik języka polskiego
dozór — m IV, D. dozórzoru, Ms. dozórzorze 1. blm «opieka wyznaczona nad kimś lub nad czymś, mająca na celu dopilnowanie wykonania czegoś lub zapobieżenie czemuś; strzeżenie, pilnowanie, doglądanie» Mieć, przejąć, rozciągać dozór nad kimś, nad czymś.… … Słownik języka polskiego
konserwator — m IV, DB. a, Ms. konserwatororze; lm M. konserwatororzy, DB. ów 1. «specjalista zajmujący się konserwacją zabytków, dzieł sztuki, obiektów architektonicznych, zbiorów naukowych lub sprawujący nad nimi opiekę w tym zakresie» 2. techn. «mechanik… … Słownik języka polskiego
senior — m IV, DB. a, Ms. seniororze; lm M. seniororzy ( owie), DB. ów 1. «najstarszy wiekiem członek rodziny (ojciec, brat); członek jakiegoś zespołu, najstarszy wiekiem, latami pracy, stażem itp.» Senior rodu. Seniorzy zawodu nauczycielskiego. Klub… … Słownik języka polskiego
